Met volle aandacht luisterden de peuters en kleuters naar het verhaal “Het ballonuurtje” dat ik voorlas, een prentenboek geschreven met de denkkracht van jonge kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong in beeld.

Daarna speelden we nog een geheugenspelletje met de woordkaartjes. Iedereen deed mee. Nadat we het opgevoerd hadden naar 5 kaartjes, waren 2 peuters en  1 kleuter nog steeds geïnteresseerd. Langzaamaan werden het er meer. Eerst haakte de 3,5 jarige af, en een tijdje later de 3 jarige. De kleuter ging door. Steeds meer woordkaartjes werden toegevoegd.

Toen de aandacht ook bij de kleuter wat minder werd, vroeg ik wie er zou raden, zij of ik. Ik deed mijn ogen dicht. Toen ik ze na een tijdje weer open mocht doen, waren er 2 plaatjes omgedraaid. Eentje had ik meteen goed. De andere was moeilijker. Dolle pret bij de kleuter, dat ik er niet zo snel achter gekomen was! Het was weer een omslag van begeleider naar deelnemer...